مهمترین خبری که در عمرتون شنیدید چی بوده؟
خبرها رو میشه یه دسته بندی کلی کرد. خبرهای شاد، خبرهای غمگین، خبرهایی که هیچ عکس العملی در موردش نشون داده نمیشه.
خبرهای شاد مثل عروسی و قبولی در دانشگاه و خرید خونه و مسکن و گرفتن وام و .... و خبر بد هم که دیگه معلومه. خبر مرگ و ردی در دانشگاه و دست رد زدن به سینه آقا داماد و پاس نشدن چک و تصادف و .....
دنیای خبرای ما منتهی میشه به همین اخبار.
یک وقتایی ما آدما نیاز به یک شوک داریم. اما این شوک، شوک معمولی نیست، یک شوک کاملا تکان دهنده است و اسم این شوک رو میشه گذاشت مرگ . این مرگ خیلی ها رو تکون می ده، و باعث میشه  چند دقیقه یا چند ساعت یا چند روز به فکر فرو رفته و لااقل در زندگیمون با اطرافیان تجدید نظر کنیم اما انسان از نسیان اومده یعنی فراموشکار. خیلی زود فراموش می کنیم. لحظه ای که خبر مرگ رو دریافت می کنیم جزع و فزع می کنیم و لب گزیده و ناباورانه در فکر فرو می ریم که حتی باورش هم برامون خیلی سخت. اما خیلی زود فراموش می کنیم و دوباره بر می گردیم به زندگی عادیمون.
 خاصیت خبر برا چیست؟
حکمت بعضی از خبرها برا اینه که ما در خودمون آمادگی ایجاد کنیم برای مواجهه با اون خبر. مثلا: به یکی میگن شما تا 2 ماه دیگه بیشتر زنده نیستی؟ حالا این شخص اگه عاقل باشه برا خودش برنامه ریزی می کنه که من در این دو ماه که بیشتر زنده نیستم چه کارایی انجام بدم که برا آخرتم مفید باشه. اطرافیانش رو راضی می کنه، حق الناسی که به گردن داره رو برطرف می کنه، نماز قضا می خونه و....
چرا نسبت به خبرهایی که می دونیم از جانب خداست بی تفاوت هستیم؟
خداوند بارها و بارها در قرآن از واقعه ای خبر داده.
از یک خبر تکان دهنده. از زمانی که زمین به لرزه در خواهد آمد، و هنگامی که آسمان شکافته می شود و ستاره ها فرو می ریزند و کوه ها بسان پشم زده شده در خواهند آمد و دریاها به هم پیوسته می شوند و آن زمانی که قبرها زیر و رو می شوند و مرده ها خارج می شون خبر از قیامت و خبر از دوزخ و عاقبت بدکاران و خبر از بهشت و عاقبت نیکوکاران و صالحان .یه وقتایی خداوند مثل هایی در قرآن می زند که عمومیت دارد یعنی تمام تماثیل قرآن عمومیت دارد و همه اش برای تذکر ما انسانهای فراموش کار. مثلا خداوند میفرماید: وای بر کم فروشان، آنان که وقتی برای خود پیمانه می کنند، حق خود را بطول کامل می گیرند اما هنگامی که می خواهند برای دیگران پیمانه یا وزن کنند، کم می گذارند. آیا آنها گمان نمی کنند که برانگیخته می شوند در روز بزرگ؟! روزی که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان می ایستند؟ از این دست اخبار در قرآن فراوان داریم اما واقعا چقدر به این اخبار بها میدیم. به قول معروف فکر می کنیم همیشه در این دنیا ماندنی هستیم. یا مرگ مال همسایست. پس کی میخوایم بیدار بشیم ؟به قول مولا علی(ع) مردم خوابند وقتی می میرند بیدار می شوند. عین واقعیت است. بعضی ها واقعا در یک خواب عمیق فرو رفتند خواب غفلت. امیدوارم  قبل از اینکه در بستر قبر جای بگیریم یه کاری بکنیم که فردای قیامت شرمنده نشیم.